IN AMERIKA

Voor de in Japan geboren, in New York gevestigde kunstenaar Fumi Nagasaka is fotografie een middel tot verbinding. In december 2024 maakte ze foto's in New York en Texas als onderdeel van een lopend project om het dagelijks leven in Amerika vast te leggen.

De beelden die Fumi maakt, roepen nieuwsgierigheid en empathie op. Het zijn niet zelden intieme portretten van de mensen en de momenten die ze tijdens haar reizen ontmoet en ervaart. Haar werk legt tedere momenten van intimiteit en verbondenheid vast.

Als Japanse kunstenaar die nu in Amerika woont, brengt Fumi een unieke blik mee. Haar projecten strekken zich vaak over meerdere jaren uit, omdat ze zich volledig onderdompelt in de gemeenschappen die haar fascineren. Gedocumenteerd in boeken zoals Marching Wolves (2022) en Dora, Yerkwood, Walker County, Alabama (2023). Deze projecten weerspiegelen haar verlangen om haar onderwerpen op een dieper niveau vast te leggen.

De hier gepresenteerde beelden maken deel uit van haar lopende project dat het dagelijks leven in Amerika vastlegt. Gemaakt in New York en Texas in december 2024, tonen ze tedere momenten van intimiteit en verbondenheid, allemaal een weerspiegeling van Fumi's meelevende benadering van fotografie.

Fumi werd toevallig fotograaf. Na de middelbare school in Japan studeerde ze hotelmanagement en toerisme, maar ze wist dat ze een creatieve richting wilde inslaan. Tijdens een reis naar New York nam haar leven een onverwachte wending. "Ik kwam niet naar New York met het idee om fotograaf te worden, maar om een creatief vakgebied te vinden," zegt Fumi.

Ze trok in bij een Japanse kapper die een huisgenoot zocht. Toevallig had deze oude edities van Street, een Japans tijdschrift dat zich richtte op straatmode en -cultuur buiten Japan.

De tijdschriften gingen allemaal over Londen. Terwijl ze in New York woonde, dacht Fumi dat foto's van het straatleven daar ook goed in het blad zouden passen. Ze stelde het idee voor aan de hoofdredacteur van Street, die haar een kans gaf. Ze ging op pad in New York en fotografeerde mensen op straat – de hoofdredacteur was onder de indruk en bood haar een baan aan.

Hoewel fotografie nooit haar oorspronkelijke plan was, werd het een essentieel onderdeel van haar leven, voortvloeiend uit haar natuurlijke liefde voor beelden en verhalen. Vandaag de dag werkt ze met opdrachtgevers als The New York Times, New York Magazine, Vogue, en modehuizen zoals Louis Vuitton en Dior. Toch blijft de kern van haar liefde voor fotografie onveranderd: mensen ontmoeten en verbinden.

Sinds 2016 richt Fumi zich op het documenteren van het kleine stadsleven in de VS. Dit werk heeft geleid tot publicaties zoals Dora, Yerkwood, Walker County, Alabama en de tentoonstelling In America (2023), naast andere projecten. In de kern toont haar werk altijd een diep gevoel van medeleven.

Als er één terugkerend thema in haar fotografie is, dan is het kwetsbaarheid, compassie en liefde. Ze benadrukt dat ze altijd probeert de grenzen tussen haarzelf en de mensen die ze portretteert weg te nemen. "Ik wil niet gezien worden als ‘de fotograaf’ die foto’s van hen maakt. Het gaat meer om echte vrienden die tijd met elkaar doorbrengen en mensen vastleggen zoals ze werkelijk zijn."

I spent several days in Tono's forests with no other lens on my camera. For me, the biggest advantage of the lens is that I feel unburdened. It is small, lightweight, covers all focal lengths between 24mm and 450mm, and frees me from the need to change lenses. It is the perfect choice for situations like this trip, when you need something compact yet versatile. Slowly, but with a steady rhythm, I captured the world around me from the exact angles I had envisioned. 
Near the end of my time, I tried to get a close-up of one of the horses and suddenly discovered my own reflection in its eyes, reminding me that there is no looking without being looked at. While there was a sense of distance between the horses and me when we met, their eyes seemed to shine with a friendly light on the day I left the forest.

Another thing I learned in the forest was the origin of a Japanese idiom. "To chew on roadside grass," meaning to dawdle without making much progress, comes from the way horses stop from time to time to nibble on grass growing along the road. As long as I have my camera and Sigma 16-300mm F3.5-6.7 DC OS | Contemporary with me, I'm willing to stop and chew roadside grass as much as I want, if it means experiencing previously unknown worlds with my whole body.