Maak kennis met Maaike Faas, portretfotograaf
De portretten van Maaike laten zich omschrijven als kleurrijk, artistiek, expressief én, bovenal, als nét een tikkeltje anders. Maaike: “Ik hou ervan wanneer iemand een beetje raar op de foto staat. Heerlijk tegendraads. De schoonheid van de imperfectie!” Of, zoals ze in België zeggen, “er moet een hoek af zijn”. Maaike: “Zelf spreek ik altijd van randjes. Als een foto randjes heeft, vind ik hem leuk. En nee, ik ga nooit op zoek naar een geforceerd randje. Ik wil iets van de unieke persoonlijkheid van iemand vangen. Het moet dus wel echt en spontaan zijn. Doe eens gek? Nee, dat werkt niet. De persoonlijkheid van iemand moet in een foto naar voren komen. Dan is een portret voor mij geslaagd.”
Het brengt Maaike bij Instagram, het sociale medium dat welhaast grossiert in uiterlijk vertoon. Gladde filters, volle lippen, borsten en billen en ultieme six-packs, hagelwitte lakens, strakke rechte lijnen, afgetrainde spieren… Je zou er onzeker van worden. Maaike: “Dat medium sluit zo aan bij deze tijd waarin de nadruk misschien wel meer dan ooit ligt bij oppervlakkigheden. Ik wil daar graag wat tegenwicht aan bieden.”
“En natuurlijk kan ik die trend niet in mijn eentje doorbreken. Maar ik vind wel dat ik daar als portretfotograaf iets mee moet. Onder andere door juist veel diversiteit te laten zien in mijn werk. En begrijp me niet verkeerd, het is niet mijn doel om heel erg woke te zijn of te preken, in tegendeel. Maar juist door veel verschillende normale mensen te laten zien, kun je een statement maken.”
“Van iedereen die ik voor mijn lens krijg, wordt gehouden. Niet vanwege een mooi uiterlijk maar om wat hem of haar uniek en kwetsbaar maakt. De wereld draait, de tijd tikt weg en schoonheid vergaat. Wat blijft is iemands persoonlijkheid. Dus die wil ik vangen, dat unieke karakter.”
De favoriete SIGMA objectieven van Maaike
Dat is een vraag waarover Maaike niet lang hoeft na te denken, de SIGMA 50mm F1.4 DG DN | Art, de SIGMA 70-200mm F2.8 DG DN OS | Sports en de SIGMA 85mm F1.4 DG DN | ART. “Ik ben een verhalenverteller maar ik kan daarbij geen gebruik maken van woorden. Ik moet het hebben van de trucjes en de foefjes die mijn cameragear in huis heeft. Scherptediepte is één van de voornaamste en daarin blinkt dikt trio onder andere uit. Om nog maar te zwijgen van de prachtige, karakteristieke achtergrondonscherpte. Zeker die 70-200mm. Wat mij in het bijzonder aanspreekt aan deze 70-200mm is de wat grovere bokeh op 200mm. Niet van dat boterzachte maar als penseelstreken en een beetje rond. Dat geeft het effect van een grover schilderij. Echt prachtig.”