Natuurfotograaf Martijn Nugteren, onder andere bekend van twee prachtige boeken, Veluwse Verkenningen en In schoonheid vergaan, werkt momenteel aan een nieuw project, Into the light getiteld. Voor dit project werkt Martijn met de SIGMA 60-600mm F4.5-6.3 DG OS HSM | Sports en de SIGMA 105mm F2.8 EX DG OS HSM Macro. Wij spraken met Martijn over zijn nieuwe project. 

Wie een goed beeld wil krijgen van Martijns nieuwste project, Into the Light, ontkomt niet aan een bezoek aan zijn Instagram pagina. Hier vind je onder andere prachtig uitgelichte portretten van Dassen, Wilde Zwijnen, Vossen, Kerkuilen, Spechten en Edelherten. Maar bijvoorbeeld ook de beeldschoon uitgelichte details van een berkenboom. En wat te denken van de Koolmees waarbij Martijn gebruik heeft gemaakt van een langere sluitertijd en een zogenoemd tweede gordijn. Deze techniek van camera en flitser maakt het mogelijk om beweging te combineren met scherpe elementen.    

Afgezien van de Koolmees fotografeerde Martijn met deze techniek ook een Merel en een Vlaamse Gaai. “De volgende stap is om deze opstelling bij mij achter in het bos te creëren om ook wat meer bijzondere vogels voor de lens te krijgen. Een Zwarte Specht bijvoorbeeld. Hoe gaaf zou dat zijn? Al ben ik ook al heel blij met de Vlaamse Gaai. Dat is in de regel een erg schuwe vogel die zich niet snel zo dicht bij huis laat zien.”

Standaard staat de flitser op het eerste gordijn. Daarbij komt het flitslicht aan het begin van de opname, gevolgd door bewegingsonscherpte van het onderwerp. Hierbij bevriest het onderwerp dat je door de cameralens ziet en de bewegingsonscherpte volgt daarna. Bij flitsen op het tweede gordijn wordt het flitslicht gegeven ná het indrukken van de ontspanknop, vlak voordat de sluiter sluit. Door de lange sluitertijd aan het begin van de opname ontstaat eerst de bewegingsonscherpte, gevolgd door de flits die het onderwerp bevriest. Flitsen op het tweede gordijn heeft overigens alleen zin als je weet hoe het onderwerp door het beeld beweegt. Daar zat voor Martijn dan ook de grootse uitdaging. “Om dat te bewerkstelligen, moest ik een vliegroute creëren. En dan nog, negen van de tien keer zat ik ernaast. Het is dus vooral een zaak van de lange adem. Én spierpijn… Echt, je moet me eens zien zitten in mijn schuiltentje. Helemaal opgevouwen.”

Het werken met flitslicht was totaal nieuw voor Martijn en in eerste instantie ging dat dan ook niet vanzelf. “Ik had zelfs nog nooit een flitser in mijn handen gehad en snapte er in het begin helemaal niets van. Gelukkig is tegenwoordig alles via Google te vinden dus na enig gepruts en geëxperimenteer maakte ik zo mijn eerste beelden. En zeker niet mijn laatste…”

“Ik keek naar het NTR televisieprogramma Project Rembrandt, een zoektocht naar het grootste schildertalent van Nederland. Dat was de trigger. Dat bracht mij op het idee om ook eens met niet natuurlijke lichtbronnen te gaan werken. Het stelt me in staat om in de nacht dieren maar ook bomen, planten, paddenstoelen en blaadjes te isoleren. Neem nu het beeld van die berk. Vaak gaan die op in een groep van berkenbomen. Door er ’s nachts een uit te lichten, komen alle details heel mooi tot leven. En mijn recente beelden met de flitslampen geven het Into the Light project weer een nieuwe dimensie. Dat vind ik tof, om binnen een project het bekende pad te verlaten en aan de slag te gaan met nieuwe technieken. Dat levert de verdieping op die je nodig hebt om uiteindelijk weer tot een boek te komen.”

Op het moment waarop we Martijn spreken, staat de teller op een beeld of honderd. Zeker nog niet voldoende voor een boek, aldus Martijn. Bovendien moet hij de mooiste nog maken, oordeelt hij. “Al ben ik wel erg blij met mijn Dassenbeelden. Zeker het eerste beeld van de Das dat ik voor deze serie maakte. Door zijn natuurlijke kleuren leent de Das zich heel mooi voor dit project. In die zin staat de das voor mij meer dan welk ander dier centraal voor dit project.”

Een vraag die zich aandringt, is hoe Martijn voorkomt dat hij de dieren verstoort. “Afgezien van het flitslicht dat ik gebruik voor het werken met het tweede gordijn, gebruik ik alleen maar continulicht waar de dieren zelf inlopen. Wanneer je flitslicht inzet bij bijvoorbeeld een Ree, Zwijn, Edelhert of Das, zouden ze zich rot schrikken. Dat wil ik absoluut niet. Je zou dat bovendien ook terugzien op het beeld. Ik wil de dieren op natuurlijke wijze vastleggen. Ze moeten relaxed zijn. Ik wil een rustige blik en een dier dat er zelf voor kiest om het licht in te lopen. Niet voor niets heb ik gekozen voor de titel Into the light.”

“Het werken met- een ultra-telezoom was nieuw voor me. Voorheen fotografeerde ik eens en vooral met de macrolens. Voor dit project is de SIGMA 60-600mm F4.5-6.3 DG OS HSM | Sports dankzij zijn flexibiliteit echt geweldig. Ik kan gepaste afstand houden van de dieren en komen ze dichterbij dan zoom ik in. Bovendien levert hij over zijn gehele bereik echt prachtige optische prestaties. Daar ben ik serieus van onder de indruk. Ook voor huttenfotografie is dit dé lens. Op 60mm kan je een dier heel mooi laten spiegelen in het water om vervolgens door te zoomen naar 600mm voor een close en strak kopportret. Met welke andere lens kan je dat doen? Echt, deze lens maakt je als fotograaf super flexibel. Ik hou ervan.”

PS: Alle beelden die Martijn voor deze serie heeft gemaakt, zijn geschoten op privéterrein met toestemming van de grondeigenaar.

Meer informatie over Martijn vind je hier.