Wouter Roosenboom
“De schoonheid van fotografie is dingen vastleggen die anderen niet zien”
Een dag op pad met sportfotograaf en SIGMA ambassadeur Wouter Roosenboom
- SIGMA Stories
- Aug 17, 2022
Het werk van sportfotograaf en SIGMA ambassadeur Wouter Roosenboom valt op door afwijkende brandpuntafstanden en beeldhoeken. Zijn stijl laat zich typeren als rauw en puur. Hij is wars van glitter en glamour en techniek en regels laten hem koud. Gevoel, daar draait het om in zijn werk. Recent ging hij een dag op pad met schaatstalent Joep Wennemars - ja, de zoon van - en kwam terug met een prachtige, echte Wouter Roosenboom serie. Hoe gaat Wouter op zo’n dag te werk?
“Er was mij gevraagd om een dag uit het leven van een talentvolle TalentNED topsporter vast te leggen. Op zo’n dag fotografeer je dus niet alleen de sporter die zijn sport beoefend. Dat vraagt om een diversiteit aan objectieven. Ook omdat ik de locaties die Joep die dag zou bezoeken niet vooraf had gescout. Om te voorkomen dat je op het uur U voor verrassingen komt te staan, is het dus zaak je tas goed te vullen. Om die reden heb ik tegenwoordig ook altijd een flitser bij me zodat ik ook in situaties waarin het licht het laat afweten mijn mannetje kan staan door licht in te flitsen. Uiteraard werk ik met zeer lichtsterke lenzen, tot F1.2. De SIGMA 35mm F1.2 DG DN om precies te zijn. Maar soms is zelfs dat niet genoeg. Of denk aan situaties met sterk tegenlicht. Hoe mooi ook, maar soms wil je meer dan een silhouette alleen. Dan werkt een flitser perfect om ook het onderwerp eruit te laten springen.
Dus denk ik vooraf na over welk brandpunt ik ga gebruiken? Nee. Ik wil me op locatie gewoon niet laten verrassen. Ook heb ik vooraf geen concrete ideeën over wat ik ga doen. Die ontstaan bij mij in het moment en zijn vooral afhankelijk van waar ik het licht ontdek. Ook daarom wil ik mijn complete arsenaal aan lenzen bij me hebben, zodat ik al mijn ideeën ook daadwerkelijk kan vormgeven.
Vlieg aan de wand
Tijdens zo’n dag ben ik een vlieg aan de wand. Ik ben er maar ik ben er ook niet. Door die bewuste onzichtbaarheid ontstaan dé situaties die je als fotograaf wilt vastleggen. De sporter doet zijn ding, ik volg op gepaste afstand. De kijker moet het gevoel krijgen dat hij er zelf bij is. Ook daarom is het zaak dat ik een uitgebreid pakket aan lenzen bij me heb. Voor een mooi portret gebruik ik het liefste de SIGMA 85mm F1.4 DG DN | Art, voor reportageachtige foto’s gaat mijn voorkeur uit naar de SIGMA 35mm F1.2 DG DN | Art en voor de sporter in actie grijp ik meestal naar de SIGMA 70-200mm F2.8 DG OS HSM | Sport. Vaak verkies ik details of close portretten boven weidse opnames. Een groothoek is dus zelden mijn eerste keus. Maar goed, soms moet je ook de omgeving in beeld brengen en ontkom je niet aan een grotere hoek. Dus ook die gaat mee in de tas.
De dag dat ik met Joep aan de slag ging, begonnen we in de schaatshal in Enschede. Ik kwam daar aan en werd geconfronteerd met een vrij donkere schaatsbaan. Ik zal dat nooit hardop uitspreken en ik denk ook nooit “ik kan hier niets”. Maar het kan wel altijd beter en mooier. Maar goed, wanneer het er niet is, moet je omschakelen. Wat kan ik wél in deze situatie. Dan ga ik bijvoorbeeld aan de hand van een bankje in de voorgrond spelen met mijn scherptediepte. Ik word dus nooit onrustig of nerveus.
Op dat soort momenten denk ik ook aan inflitsen. Maar zodra je dat inzet, ben je niet langer die vlieg aan de wand. Ik gebruik die flitser dus echt alleen wanneer ik zeker weet dat het iets toevoegt of wanneer ik er 100% zeker van moet zijn dat alles scherp is. Bijvoorbeeld wanneer je twee of meer mensen tegelijk én scherp op de foto moet zetten in een situatie met slecht licht. Dan kom je echt niet weg met F1.2.
Stempel drukken
De schoonheid van fotografie is voor mij dingen vastleggen die anderen niet zien. Dat is altijd weer de kunst en de uitdaging. Daarmee probeer ik te verrassen. Je moet als fotograaf ergens een stempel op drukken. Waarom kiest een klant anders voor jou? Iedereen is tegenwoordig fotograaf, je moet dus iets unieks laten zien. Je kan wel een grote camera en een dure lens hebben, dat staat niet garant voor mooi werk. Het is de fotograaf die wel of geen mooi werk maakt. Hoe onderscheid je jezelf van de rest? Onder andere door verassende brandpunten en hoeken te kiezen. Maar ook door jezelf te verrassen. Daarom ben ik ook zo blij met mijn ambassadeurschap voor SIGMA. Dat stelt mij in staat met veel diverse brandpunten te werken.
Eigen stijl
Een eigen stijl is heilig voor mij. Om die reden kijk ik slechts zelden naar het werk van andere fotografen. Uiteraard kun je inspiratie bij collega fotografen halen, maar in principe komt iedere foto die ik maak, uit mijn eigen hoofd. Ik maak nooit iets omdat een ander dat voor mij al gemaakt heeft. Oh dat vond ik mooi, dat ga ik ook doen. Ik laat vooral mijn creatieve geest z’n gang gaan. Dat levert vaak heel verrassende beelden op waarmee ik anderen inspireer. Dat krijg ik vaak terug en dat is ontzettend leuk. Ik ben ook altijd bezig met licht. Waar ik ook ben. In een steegje, in een bos, een stad, een straat…. En dan denk ik: hier kan ik dit of dat maken. Dat moet je zien, voelen welhaast! Daarom kan ik mijn inspiratie niet bij een ander halen. Het ontstaat als gezegd allemaal in mijn eigen hoofd.”